Schrijven is zowat het enige wat uw scribent leuk vindt. En ook eigenlijk het enige wat hij een beetje kan. Laat mij bijvoorbeeld een schilderijtje ophangen en je weet zeker dat het scheef komt, en bovendien op z’n kop. Wil je het daarentegen scheef en op z’n kop, dan zul je zien dat ik het juist precies recht hang enzovoort.
Helaas moest er vandaag plotseling gerekend worden. Nu heb ik mijn schrijfmachine al lang geleden ingeruild voor een pc, met daarop niet alleen een tekstverwerker, maar ook zo’n ruitjesprogramma. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was, zwengelde ik vanmorgen het ruitjesprogramma aan. Miljoenen ruitjes schreeuwden om het hardst om gevuld te worden. Met cijfertjes wel te verstaan, want teksten in ruitjes typen, is zoiets als je kat in de magnetron proberen te proppen: als het al lukt, komt er weinig goeds van. Met teksten is het dan een lastig verhaal, met cijfers gaat bijna alles vanzelf. Je typt bijvoorbeeld een 1 in ruitje A1 en in de volgende ruitjes verschijnt automatisch een 2, een 3 en ga zo maar door. En het programma is ook nog eens uitermate behulpzaam.
“Hey, scribent, hulp nodig?” bood het programma mij aan.
“Nee, merci.”, zei ik hardop.
“Zeker weten?”
“Jahaa.”
“Je kunt anders ook gewoon op één knop klikken als je dingen wilt optellen hoor. Ik denk ik zeg het maar even.”
Daar had ik niet van terug. De hele dag waren het programma en ik de beste vrienden. Eén nadeel: het wordt al snel zo gezellig dat je op een gegeven moment van geen ophouden meer weet. Voor je er erg in hebt, zit je in de wizard Hypotheekrenteaftrek, ben je plug-ins voor creatief boekhouden aan het downloaden of heb je een vijfdimensionaal kwarktaartdiagram op je scherm staan. En daar gaat het onherroepelijk mis. Net zoals de tekstverwerker analfabeten plotseling het idee geeft dat ze kunnen schrijven, denk ik nu dat ik de Einstein van mijn tijd ben. Daar komen vast ongelukken van.
UW SCRIBENT 